Kunstwerken van Crispy White

Crispy White

Crispy White (São Rico 1974)

De ingenieuze collagetechniek van Crispy White blijft intrigeren. Op afstand doet zijn werk denken aan het pointillisme van onder meer Georges Seurat en Paul Signac. Pas van dichtbij is te zien met hoeveel geduld en toewijding hij diepgang en “verborgen” boodschappen aan zijn werk verleent. Er bestaat een duidelijk link tussen het onderwerp en de soms ironisch, dan weer voor de hand liggend gekozen afbeeldingen waaruit het werk ontstaat.

Vanwege een overdaad aan activiteiten en verplichtingen houdt White zich graag op de achtergrond. Vanuit de anonimiteit observeert hij, analyseert en relativeert op wat hij in de wereld waarneemt. Niet dat hij geen eigen mening heeft. Integendeel. Hij heeft een uitgesproken eigen visie, die hij graag zuiver houdt. Puur. Onbezoedeld door andere perspectieven of (voor)oordelen. Hij trekt zich niets aan van de status quo.

Veel verder gaat de karakterbeschrijving van deze globetrotter niet. Hij verblijft voor kortere en langere periodes in meerdere cosmopolitans en tijdens het vele reizen fotografeert hij eindeloos. Overal waar hij komt, zuigt hij indrukken op en verzamelt de meest absurde hebbedingetjes. The world is his playground! White is een mens van de wereld die bij voorkeur vertoeft in zijn eigen wereld.

Hij houdt van innovatieve technieken, wil de contradictie uitbuiten en doet dit met uitgekiende details die de toeschouwer verrassen. Zijn mixed media werken bestaan altijd uit meerdere lagen. Zowel fysiek als in symboliek. Hij geniet ervan om met optische illusies te spelen. De schijn bedriegt.
De eerste indruk voldoet aan de verwachting, maar daarachter valt altijd een tweede realiteit te ontdekken.

In zijn werk zoekt hij naar de aanvulling of de tegenstelling. Voor de weergave van zijn licht erotische onderwerpen gebruikt hij opmerkelijk zachte kleuren en afbeeldingen, van bijvoorbeeld teddyberen of plastic badeendjes. Een quasi humoristische invalshoek of toch een uitdrukking van kinderlijke, onbevangen liefde voor het aantrekkelijke vrouwelijke schoon? Beide?

De creatieve geest van White laat zich niet eenvoudig vangen. En misschien is dat juist de bedoeling. De toeschouwer wordt uitgedaagd om niet klakkeloos mee te gaan in het beeld dat hem in eerste instantie wordt voorgeschoteld. Hij wordt getriggerd om verder te kijken, om te onderzoeken en uiteindelijk zijn eigen conclusies te trekken.